Stanowisko w sprawie projektu ograniczającego ceny energii
Stowarzyszenia Producentów Energii z Odpadów wyraża głębokie zaniepokojenie rozwiązaniami prawnymi zaproponowanymi w projekcie ustawy z dnia 11 października 2022 r. o środkach nadzwyczajnych mających na celu ograniczenie wysokości cen energii elektrycznej oraz wsparciu niektórych odbiorców w 2023 roku. Stanowisko w tej sprawie trafiło wczoraj na ręce Przewodniczącego sejmowej Komisji do Spraw Energii, Klimatu i Aktywów Państwowych – Marka Suskiego oraz Marszałka Senatu RP Tomasza Grodzkiego.
Przede wszystkim bez względu na przyjęte nazewnictwo proponowana w projekcie ustawy “kwota wpłaty”, będąca nadmiarowym przychodem, jest w praktyce podatkiem (analiza rozwiązań ustawowych prowadzi wprost do wniosku, że „kwota wpłaty” posiada wszelkie cechy zobowiązania podatkowego). Duże zaniepokojenie budzi więc sposób wprowadzenia zmian w prawie, bez odpowiednich konsultacji społecznych, założony termin wejścia w życie ustawy, czy nieprecyzyjność regulacji. W art. 23 projektu ustawy wprowadza się skomplikowany mechanizm wyliczenia „kwoty wpłaty”, którego szczegóły nie są znane ze względu na przeniesienie kwestii szczegółowych do mającego się ukazać rozporządzenia (którego treść nie została opublikowana wraz z projektem ustawy). Przyjęty w projekcie mechanizm comiesięcznego ustalenia limitu cen przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki nie pozwala w żaden sposób zaplanować uzyskanych przychodów i może zagrozić płynności finansowej ITPOK.
Projekt zawiera także uregulowania mające zastosowanie w przypadku ograniczenia dostępności wody amoniakalnej. Przy tym przyjęte rozwiązania pozwalające na eksploatację instalacji do spalania paliw w warunkach zagrożenia bezpieczeństwa dostaw energii elektrycznej nie uwzględniają ITPOK. Podobnie specyfiki funkcjonowania ITPOK nie uwzględniają rozwiązania wprowadzone w art. 61 ust. 1 i następne wprowadzone w ustawie z dnia 15 września 2022 r o szczególnych rozwiązaniach w zakresie niektórych źródeł ciepła w związku z sytuacją na rynku paliw, zgodnie z którymi w przypadku wystąpienia w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy do dnia 30 kwietnia 2023 r. zagrożenia bezpieczeństwa dostaw ciepła spowodowanego w szczególności:
1) ograniczeniem dostaw gazu ziemnego lub biomasy,
2) zakłóceniem na rynku węgla polegającym na braku dostępności węgla o małej zawartości siarki,
3) ograniczeniem w dostawach substancji niezbędnych do funkcjonowania urządzeń ochrony środowiska służących redukcji emisji tlenków azotu do powietrza,
4) zakłóceniem inwestycji modernizacyjnych i odtworzeniowych, związanym z konfliktem zbrojnym na terytorium Ukrainy
– skutkującego możliwym zmniejszeniem lub przerwaniem dostaw ciepła dostarczanego do publicznej sieci ciepłowniczej.
Rozwiązania te odnoszą się bowiem jedynie do działalności ITPOK, polegającej na dostarczaniu ciepła do sieci, a co należy podkreślić produkcja energii elektrycznej i cieplnej jest działalnością uboczną instalacji. Zasadnicza zaś działalność polega na zagospodarowaniu odpadów (nie są wystarczającym powodem do ubiegania się odstępstwa problemy w zagospodarowaniu odpadów).
Przyjęte w projekcie ustawy rozwiązania, dające możliwość działania i zagospodarowania odpadów w sytuacji spowodowanej ograniczeniem w dostępności wody amoniakalnej, uniemożliwiającym dokonanie ich zakupu powinny umożliwiać pracę ITPOK w warunkach przekroczeń standardów emisyjnych (uwarunkowania prawne powinny uwzględniać zarówno potencjalne organicznie w dostępności do wody amoniakalnej jak i mocznika). W przeciwnym wypadku zaistnieje konieczność wyłączenia instalacji. Spowoduje to zagrożenie dla zdrowia i życia mieszkańców, dlatego konieczne jest uwzględnienie uwagi w dalszych prac na projektem ustawy.
Pełne stanowisko SPEO w tej sprawie znajduje się w pliku do pobrania poniżej.